Koning Willem-Alexander heeft openlijk toegegeven dat zijn familie zware fouten heeft gemaakt. En dan klonk onze vorst bijzonder hard. Wat was er aan de hand?
Dat koning Willem-Alexander in zijn rede op de Dam tijdens de dodenherdenking van 2020 ineens over de rol van zijn overgrootmoeder koningin Wilhelmina in de oorlogsjaren begon, was op zich niet zo verrassend. Al viel één ding op…
Dat hij daarbij de kritiek niet spaarde was dat echter des te meer, lezen we in Story. De Koning gaf onder meer aan het kwalijk te vinden dat er zeker in de latere oorlogsjaren, toen meer bekend was over de verschrikkingen die de Nazi’s aanrichtten, deze niet werden benoemd. Willem-Alexander formuleerde het als volgt…
“Niet in detail, maar men wist dat er vernietigingskampen waren, men wist dat er Joden vermoord werden… En er is niet op tijd verwittigd. Daarin had mijn overgrootmoeder een andere rol kunnen spelen”, citeert Story de Majesteit. En hij zweeg dan nog over een andere dubieuze daad van diezelfde overgrootmoeder.
Nederland wou namelijk nog voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak een vluchtelingenkamp voor uit het buitenland gevluchte Joden bouwen in Ermelo. Totdat koningin Wilhelmina eigenhandig ingreep…
Dat was in kannen en kruiken, totdat koningin Wilhelmina ingreep: zij wilde niet zo’n centrum in haar achtertuin – het ging om 12 kilometer afstand – en het project werd verplaatst. En dan is de demarche van onze koning duidelijk…
Dat onfrisse verleden kan niet meer herschreven worden, maar koning Willem-Alexander heeft zich ten doel gesteld er open over te zijn en de dingen te benoemen zoals ze zijn geweest.
